[νέο cd]
ΝΙΚΟΣ ΖΑΡΚΟΣ
"ΓΥΝΑΙΚΕΙΑ ΓΡΑΦΗ ΓΙΑ ΚΙΘΑΡΑ"
Ο Νίκος Ζάρκος κυκλοφόρησε το πρώτο του CD «Ελληνική Μουσική του 21ου Αιώνα για Κιθάρα» το 2011 (Subways Music).
Η «Γυναικεία Γραφή για Κιθάρα» είναι το δεύτερο προσωπικό του CD (Irida Classical, Ιούνιος 2013).
Γεννημένος στην Καβάλα το 1981, ξεκίνησε τις σπουδές κιθάρας σε ηλικία 8 ετών και σπούδασε με τον Robert Brightmore στην Ακαδημία GuildhallSchool of Music & Drama του Λονδίνου (Bachelor of Music).
Συνέχισε τις μεταπτυχιακές σπουδές του με τον Franz Halasz στη Μουσική Ακαδημία Νυρεμβέργης/Augsburg Diplommusiker/K.A. και Meisterklassendiplom).
ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ ΓΙΑ ΤΑ ΕΡΓΑ
Η Elsa Respighi (1894-1996), Ιταλίδα συνθέτρια και σύζυγος του διασήμου συνθέτη Ottorino Respighi, έγραψε στο ημερολόγιο της στις 28 Δεκέμβρη 1945 σχετικά με την όπερα της “Shusai, Γιος του Ουρανού (Samurai)”, εμπνευσμένη από την ιστορική τραγωδία του Γιαπωνέζου ποιητή και θεατρικού συγγραφέα Takeda Izumo: «…είμαι ευτυχής με το έργο μου και πεπεισμένη ότι η τρίτη πράξη αυτής της όπερας, καθώς έχει, θα μπορούσε να έχει γραφτεί μόνο από μια γυναίκα». Το έργο Due Canzoni Italiane(1948) της υπεραιωνόβιας συνθέτριας ανακαλύφθηκε θαμμένο στο αρχείο του Ιδρύματος Andrés Segovia στο Linares της Ανδαλουσίας το 2001, χωρίς να έχει παρουσιαστεί στο κοινό. Εκδόθηκε από τον Angelo Gilardino για τις εκδόσεις Bèrben το 2006.
Η Καταλανή Matilde Salvador (1918-2007) υπήρξε σύζυγος του προσφιλούς στον κιθαριστικό κόσμο συνθέτη Vicente Asencio. Το τριμερές της έργο Homenatge a Mistral(Εγκώμιο στον Mistral στα Καταλανικά) είναι το μοναδικό της για την κιθάρα. Ο Βρετανός μελετητής John W. Duarte γράφει σχετικά: «Η σουίτα Homenatge a Mistral αποτίει φόρο τιμής στη Γαλλική περιοχή της Προβηγκίας, τον ποιητή της Frederic Mistral [Νόμπελ Λογοτεχνίας το 1904] και το ποίημα του Mireio (…) που με ευαισθησία απεικονίζει τις πόλεις, τους ανθρώπους και τις παραδόσεις της περιοχής. Mistral σημαίνει την ίδια στιγμή και Μαΐστρος (άνεμος), Plany σημαίνει Θρήνος, και Farandola είναι ένας παραδοσιακός χορός της Προβηγκίας, που επίσης χορεύεται στην Καταλωνία».
Ο Ισπανός κιθαρίστας Andrés Segovia, παρά τις πανθομολογούμενες προσπάθειες του να διευρύνει το ρεπερτόριο της κιθάρας το πρώτο μισό του 20ου αιώνα, δεν έκρυψε ποτέ – μέσα από τις επιλογές του – την αντιπάθεια του για τις συνθέσεις που έφταναν στα χέρια του και δε μιλούσαν με Ισπανική ή Νεοκλασικίζουσα προφορά. Το έργο του Frank MartinQuatre pièces brèves, καθώς και η σύνθεση Thème et Variations της Fernande Peyrot(1888-1978), γραμμένα και τα δύο τη δεκαετία του ’30, δε βρήκαν ποτέ το δρόμο προς τη σκηνή στα χέρια του μεγάλου μαέστρου, αν και υπήρξαν έργα δύο εκ των διασημότερων Ελβετών συνθετών του Μεσοπολέμου.
Η Ιέρεια της Μετα-Σοβιετικής Μουσικής Sofia Gubaidulina (*1931) έγραψε τη μινιατούρα Serenade το 1960, περίοδο κατά την οποία φοιτούσε στο Κονσερβατόριο της Μόσχας υπό την καθοδήγηση του Vissarion Shebalin. Οι ηχοχρωματικές και ενορχηστρωτικές της επινοήσεις είχαν ωθήσει το συνθέτη Dmitri Shostakovich να την παροτρύνει να ακολουθήσει «το λανθασμένο μονοπάτι» που διάβαινε, συχνά σπαρμένο με μυστικισμό, πνευματικότητα και μουσικούς συμβολισμούς.
Η συνθέτρια Λίνα Τόνια (*1985) γράφει για το έργο της Breath (2010) (Έργο-Παραγγελία σε πρώτη παρουσίαση στην αποψινή συναυλία ): «Το έργο αναπτύσσει μακροδομικά μια μελωδική γραμμή η οποία σε όλη σχεδόν την έκταση του έργου αναδύεται μέσα από ποικιλόμορφα ηχοχρωματικά περάσματα. (…) Η μελωδία αυτή θέλει να δώσει την αίσθηση μιας αυτοτελούς ενοποιημένης διαδικασίας που ρέει φυσιολογικά, σαν κάθε ήχος να είναι φυσική εξέλιξη του αμέσως προηγούμενου, σαν μια πνοή που ακολουθεί τη μια και μοναδική πορεία της κι όταν πρόκειται να καταλήξει χάνει την ζωτικότητα της λειτουργίας της και αφήνεται στο πουθενά».
Η συνθέτρια Jana Obrovska (1930-1987) υπήρξε σύζυγος του Τσέχου κιθαρίστα Milan Zelenka. Η φήμη της στους κιθαριστικούς κύκλους εξαπλώθηκε ταχύτατα μετά την ηχογράφηση από τον Αργεντίνο κιθαρίστα Roberto Aussel δύο συνθέσεων της το 1982 (Guitare Plus, Harmonia Mundi). Το έργο της Sonata in modo antiquο αποτελείται από τρία μικροσκοπικά σε έκταση μέρη Νεοκλασικού/Νεομπαρόκ ύφους.
Η συνθέτρια Franghiz Ali-Zadeh (*1947) έγινε γνωστή στη Δύση μέσα από τις ηχογραφήσεις του Kronos Quartet (Mugam Sayagi: Music of Franghiz Ali-Zadeh, Nonesuch Records, 2005). Τα έργα της ενώνουν την Δυτική μουσική του Ρωσικού Μοντερνισμού με την παραδοσιακή μουσική mugam του Αζερμπαϊτζάν και της Βαθειάς Ανατολής. Ο David Harrington του Kronos Quartet γράφει σχετικά: «τα κομμάτια της ξεδιπλώνονται με μια μαγική αίσθηση του χρόνου. Νέες σκηνές κάνουν τη μυστηριώδη τους άφιξη, καθεμιά γεννημένη την απόλυτα σωστή στιγμή. Μας εισάγει σε ασύλληπτους εσωτερικούς χώρους ηχοχρωμάτων και βρισκόμαστε σε μέρη που αντικρίζουμε για πρώτη φορά». Το έργο της Fantasy (1994) παρουσιάστηκε για πρώτη φορά από τον Ελβετό κιθαρίστα Cristoph Jäggin το 1995.
ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΕΣ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ http://nikoszarkos.com/cd/