www.myspace.com
"Παράδεισος" ή άβυσσος;
(Μέρος Δεύτερο)
Στο πρώτο μέρος είδαμε εν συντομία τι είναι το myspace και ποια ερωτήματα – κατά τη γνώμη μου – προκύπτουν. Για αυτό το δεύτερο μέρος ζήτησα τη συμβολή δύο φίλων μουσικών οι οποίοι είναι “ενεργά μέλη” του myspace.
Του Χάρη Λαμπράκη (www.myspace.com/harrislambrakisquartet, www.myspace.com/passedisolated)
και του Γιώργου Καρπαθάκη (www.myspace.com/giorgoskarpathakis, www.myspace.com/buildingsatnight).
Παραθέτω τα κείμενά τους τα οποία πιστεύω πως προσθέτουν αρκετά στον προβληματισμό γύρω από το myspace.
Ερωτήματα επάνω στον Παγκόσμιο Ευρύ Ιστό. Ο Χώρος Μου. Εταιρεία
(www.myspace.com )
Είμαι μόνος;
Είμαι αναγνωρίσιμος;
Είμαι εκμεταλλεύσιμος;
Είναι η μουσική αγαθό;
Είναι η μουσική προϊόν;
Aλλάζει η μουσική κατά πώς αλλάζει το μέσον που την μεταδίδει;
Το ίδιο το μέσον επηρεάζεται από τη μουσική;
Υπάρχει καλή και κακή μουσική, καλό και κακό μέσο;
Έχει πνευματική ή ψυχική δύναμη η μουσική;
Πώς ακούμε μουσική σήμερα;
Πώς ακούγανε μουσική οι γονείς μας;
Οι παππούδες μας;
Τα παιδιά μας;
Που βρίσκεται σήμερα η μουσική;
Είναι στον αέρα, σε κάποιο μαγνητικό ή ψηφιακό μέσο,
στην performance του μουσικού;
Ο dj είναι μουσικός; Ξέρει μουσική;
Ποιος ξέρει μουσική;
Μπορεί μια μηχανή να μάθει μουσική;
Μπορεί μία μηχανή να αντικαταστήσει έναν μουσικό;
Πόση μουσική γράφεται σήμερα;
Πόση γραφόταν πριν 50, 100, 1000 χρόνια;
Σε ποιους χώρους ακούμε μουσική και για ποιόν λόγο;
Ποιος επιλέγει την μουσική που ακούμε;
Είναι η εικόνα άρρηκτα δεμένη με τον ήχο;
Είναι εύκολη ή δύσκολη η προβολή της εικόνας και του ήχου σήμερα;
Εφόσον εκατομμύρια μουσικές και εικόνες προβάλλονται ταυτόχρονα,
πώς μπορώ να επιλέξω τί θέλω να ακούσω;
Θέλω;
Με βοηθάνε οι λέξεις- κλειδιά- ταμπέλες;
Με βοηθάει η εικόνα;
Με βοηθάνε οι γνώμες και τα σχόλια των άλλων;
Ποιοι είναι οι άλλοι; Πού είναι;
Είμαι μόνος;
(Χάρης Λαμπράκης)
Πολλά χρόνια πριν ανακαλύψω το MySpace και παρατηρώντας την εγκεκριμένη από τις εταιρείες ελληνική μουσική να μυρίζει όλο και περισσότερο ναφθαλίνη, είχα τη (φαινομενικά αβάσιμη, αλλά σίγουρα όχι εξαιτίας κάποια άμυνας του οργανισμού μου) αίσθηση ότι σίγουρα πέρα από τα ραδιοφωνικά καθεστώτα, θα υπάρχουν μουσικές και τραγούδια με ουσία, μακριά από τις ακίνδυνες σαχλαμαρίτσες του "έντεχνου" ή τις "ποπ" τσιχλόφουσκες.
Από τις πρώτες μέρες της περιήγησής μου στο MySpace, διαπίστωσα ότι η πραγματικότητα είναι, τελικά, ακόμα πιο συγκλονιστική απ' αυτή που φανταζόμουν:
Μουσική με φρέσκες ιδέες, καλοστημένα ηχητικά τοπία, ιδιότυπες φόρμες, τολμηρούς τρόπους έκφρασης και πολυποίκιλες επιρροές, που δεν απευθύνεται σε ανθρώπους λίγο πριν την καλλιτεχνική τους εμμηνόπαυση (όπως αυτές των επί -τουλάχιστον- τριακονταετίας καρεκλοκενταύρων "ποιοτικών" που δε λένε να κάνουν χώρο στους νεότερους), ούτε έχει κατασκευαστεί με μοναδικό target group παιδάκια που αρκούνται στο να χτυπάνε παλαμάκια σε 4/4 και να στριγκλίζουν δακρύβρεχτα σκυλοπόπ ringtones.
Οι έλληνες μουσικοί είχαν ανάγκη το MySpace πολύ περισσότερο απ, ό,τι οι ομότεχνοι του εξωτερικού, εξαιτίας της συμπαγούς ατολμίας των εγχώριων περιοδικών, σταθμών, καναλιών και λοιπών μέσων.
Σήμερα, με αφετηρία το MySpace, δημιουργούνται "παρέες" από συγκροτήματα και σόλο καλλιτέχνες που γνωρίζονται σιγά-σιγά μεταξύ τους, τζαμάρουν, δίνουν συναυλίες, ανταλλάσσουν μουσικούς, βοηθάνε ο ένας τον άλλο -κι όλα αυτά όχι κάτω από τη διαφημιστική ομπρέλα μιας εταιρείας (κάτι που ανεπιτυχώς συνέβη στο παρελθόν).
Παραείναι ρομαντικά αυτά; Δεν υπάρχει τίποτα "ύποπτο" στην όλη υπόθεση; Δημοσιοσχετίστικες καταστάσεις σε στυλ "meet people" με απώτερο σκοπό ένα συμβόλαιο;
Αναμφισβήτητα, υπάρχουν κι αυτά.
Τουλάχιστον, όμως, εδώ υπάρχει χώρος για όλους.
Οτιδήποτε μας φέρνει σε επαφή με ενδιαφέροντες τρόπους έκφρασης είναι σημαντικό. Και το έδαφος για κάτι ακόμα πιο ουσιαστικό και άμεσο είναι πρόσφορο όταν δεν παρεμβάλλονται καλοθελητές και μεσάζοντες τριτοκοσμικής νοοτροπίας.
Μετά από μήνες ενασχόλησής μου με το myspace, καταλήγω στα εξής:
Τα οφέλη είναι προφανή, η μουσική σου μπορεί να ακουστεί, video και φωτογραφίες «ανεβαίνουν» στη σελίδα σου. Μπορείς με δυο λόγια να παρουσιάσεις τη δουλειά σου, να «δηλώσεις την παρουσία σου», να μοιραστείς με τους αόρατους φίλους σου ήχους, εικόνες, σκέψεις. Μπορείς να γνωρίσεις ενδιαφέροντες μουσικούς τους οποίους πολύ δύσκολα θα συναντούσες. Mπορείς να επικοινωνείς πολύ πιο εύκολα με φίλους μουσικούς και κυρίως να ακούς τις μουσικές τους κι αυτοί τις δικές σου.
Κάποια στιγμή (ειδικά στην αρχή) εθίζεσαι, μπαίνεις στο ίντερνετ με μια μικρή αγωνία: πόσοι επισκέφτηκαν τη σελίδα μου; Έχω friend requests; Έχω κανένα καινούργιο comment; Επίσης στην αρχή νιώθεις ότι υπάρχει δυναμική, ότι ανοίγεται μπροστά σου ένας θαυμαστός κόσμος, ένας παράδεισος (όπως λέγαμε και στον τίτλο), σιγά-σιγά όμως (κρατώ μια μικρή επιφύλαξη λόγω θέρους) είναι σαν και αυτό να μπαίνει σε μια καθημερινή συνήθεια, σα να χάνει λίγο από την “αίγλη” του, σα να σου αφήνει (όπως άλλωστε και πολλές άλλες πλευρές τις ιντερνετικής δραστηριότητας) μια γεύση κάπως στυφή.
Κλείνοντας, θέλω να ευχαριστήσω θερμά τον Χάρη και τον Γιώργο (τον οποίον γνώρισα στο
Τέλος, μου έλεγε κάποιος φίλος ότι “όσοι μπαίνουν στην ιστορία του myspace, μπαίνουν για να ακουστούν και όχι για να ακούσουν” ίδωμεν…
Υ.Γ. Στους Today’s Top Artists στην Ελλάδα :
στην πρώτη θέση (jazz και blues– major companies) βρίσκουμε τη Μαρινέλλα,
στην πρώτη θέση (folk – major companies) βρίσκουμε την Έλλη Κοκκίνου
και στην πρώτη θέση (rock – major companies) βρίσκουμε τoν Σάκη Ρουβά.
Αυτά…
Βασίλης Τζαβάρας
tzavaras@tar.gr
http://www.musicinaroom.gr/
(Αύγουστος 2007)