[[πλήκTRa] Η ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ ΤΟΥ ΒRAD MEHLDAU (στο Παλλάς 4/11/08)
(του Βασίλη Τζαβάρα)

Έχει συνεργαστεί με πολύ σημαντικούς μουσικούς της jazz όπως οι Joshua Redman, Charles Lloyd, John Scofield, Wayne Shorter κ.α.
ενώ  δισκογραφική συνεύρεση με τον κιθαρίστα Pat Metheny πριν από 2 χρόνια θεωρήθηκε από τους jazz κριτικούς ως ένα από τα σημαντικότερα γεγονότα της χρονιάς.

Ένας από τους πιο ιδιαίτερους δίσκους που έχει παρουσιάσει ο Brad Mehldau μέχρι σήμερα είναι το «Largo» (2002) όπου εγκαταλείπει προς στιγμή το τρίο και τις σόλο ηχογραφήσεις για να πειραματιστεί με μεγαλύτερα σύνολα.

Χθες το βράδυ (4 Νοεμβρίου ’08) είχαμε την ευκαιρία να δούμε και να ακούσουμε από κοντά τον Mehldau και το τρίο του (Larry Grenadier στο κοντραμπάσο και Jeff Ballard στα τύμπανα) στον πιο κατάλληλο χώρο για ένα τέτοιο live, στο Παλλάς.
Είχαμε την τύχη να παρακολουθήσουμε μια συναυλία πολύ υψηλού επιπέδου, με τους μουσικούς να μην επιδίδονται σε επίδειξη τεχνικής ή δύναμης αλλά να παρουσιάζουν με ευγένεια και συνέπεια μια σύγχρονη μουσική παράσταση. Είδαμε ένα τζαζ τρίο το οποίο έπαιζε μια ιδιότυπη μουσική δωματίου με μεγάλη ακρίβεια  και εξαιρετική επικοινωνία μεταξύ των τριών μουσικών. Η δυναμικές και η συνολική ένταση της μουσικής μας παρέπεμπε περισσότερο στην αισθητική μιας κλασικής συναυλίας μουσικής.
Το κοινό νομίζω ότι αρχικά ξαφνιάστηκε, πολύ γρήγορα όμως παρασύρθηκε από την σχεδόν minimal αισθητική του τρίο με αποτέλεσμα να μην διακόπτει τη ροή της μουσικής μετά από κάθε σόλο, χειροκροτώντας  μόνο στο τέλος του κομματιού κι αφού ο  Mehldau σήκωνε τα χέρια του από το πιάνο.
Η συναυλία έκλεισε (μετά από 2 encores) με το “Exit music for a film” των Radiohead

http://www.youtube.com/watch?v=F_4fiMIxO2E

και το “Still crazy after all these years” Paul Simon

http://www.youtube.com/watch?v=zdLtdFuB9rw

Κλείνοντας, θεωρώ ότι είναι πολύ σημαντικό να ακούμε ζωντανά μουσικούς τέτοιου βεληνεκούς όχι λίγο πριν την σύνταξη (όπως δυστυχώς συμβαίνει πολύ συχνά στη χώρα μας) αλλά στην «κατάλληλη» ηλικία και πιστεύω ότι τέτοιες συναυλίες είναι μια πρώτης τάξης ευκαιρία να έρθουμε σε επαφή με ότι πιο «φρέσκο» συμβαίνει στην άλλη όχθη του Ατλαντικού.