ΣΠΑΖΟΝΤΑΣ ΤΗΝ ΑΤΜΟΣΦΑΙΡΑ ΤΟΥ «ΓΚΡΙΖΟΥ»
ΜΕ ΜΟΥΣΙΚΗ ΔΕΚΑΤΕΣΣΑΡΩΝ «"Κιθαρις"τών»
Κιθαριστικό σύνολο «Κίθαρις». Αποτελούμενο από 14 μουσικούς, το απολαύσαμε την Τετάρτη, 15 Μαΐου στην αίθουσα συναυλιών του Ωδείου «Φ. Νάκας»
Ιάκωβος Κολανιάν, σολίστ, καθηγητής κιθάρας, ιδρυτής και καλλιτεχνικός διευθυντής του συνόλου. Στη συναυλία είχε το διττό (και επομένως δύσκολο) ρόλο να συμπράττει με το σύνολο, δίνοντας παράλληλα τον… τόνο.
Ένα τελευταίο κούρδισμα και συνεννόηση με τα μάτια: η συναυλία μόλις αρχίζει
Θεωρείο και πλατεία ήταν ασφυκτικά γεμάτα κόσμο και το πιο ευχάριστο: πλειοψηφούσαν οι νέοι!
Ατμοσφαιρικά κομμάτια, γεμάτα ευαισθησία και ωραία ερμηνευμένα. H συναυλία ξεκίνησε με το έργο του Antony Holborne “3 Pieces” (Pavan-Galliard-Almain). Συνεχίστηκε με το διάσημο “Concerto in D” για δυο κιθάρες και ορχήστρα του Antonio Vivaldi (σολίστ ήταν οι Ιάκωβος Κολανιάν και Δημήτρης Παππάς). Ακολούθησε η εξίσου υπέροχη «Μικρή Νυχτερινή Μουσική» (στο πρόγραμμα “Eine Kleine Nachtmuisik K525” (Allegro-Romanze-Menuetto-Rondo) του Wolfgang Amadeus Mozart. Χωρίς διάλειμμα χρόνου, (που άλλωστε δεν χρειαζόταν- γιατί να χαθεί αυτό το ωραίο μουσικό κλίμα;) ακολούθησε ένα «διάλειμμα» από την κλασική μουσική, αλλά με εξίσου ενδιαφέρον πρόγραμμα: η Αμαλία Τάτση ερμήνευσε με τη θαυμάσια λυρική φωνή της, δυο από τα πλέον αγαπημένα τραγούδια του Μ. Χατζιδάκι: τη «Μικρή Ραλλού» και «Τα Παιδιά Κάτω στον Κάμπο».
Η Αμαλία Τάτση ερμηνεύει Χατζιδάκι συνοδεία του συνόλου «Κίθαρις»
Στη συνέχεια ο Ιάκωβος Κολανιάν, προλόγισε το ειδικά γραμμένο για το σύνολο «Κίθαρις» έργο του Κώστα Γρηγορέα, “Delos” σε δυο μέρη, (Ritual και Dance). Απευθυνόμενος στο κοινό και φανερά συγκινημένος, ευχαρίστησε τον Κώστα Γρηγορέα για τη σύνθεση που αφιέρωσε στο σύνολο «Κίθαρις» και εξήρε την προσφορά του ως σολίστ και συνθέτη. Το κιθαριστικό σύνολο εντυπωσίασε με την ερμηνεία του και το έργο έτυχε ιδιαίτερα θερμής υποδοχής από το κοινό. Η συναυλία έκλεισε με το γνωστό “Libertango” του Ástor Piazzolla. Τα ρυθμικά χειροκροτήματα υποχρέωσαν σε…μεταβολή τα μέλη του συνόλου για ένα μπιζ: αφήσαμε το χώρο με ένα μελωδικό τραγούδι του Μάνου Χατζιδάκι, ερμηνευμένο φυσικά και πάλι με την ευαίσθητη φωνή της Αμαλίας Τάτση.
Ρομαντική βραδιά χωρίς καμία αμφιβολία. Κάλλιστα θα ταίριαζε στο πλαίσιο εκδηλώσεων για την πανσέληνο. Μήπως θα ήταν καλή ιδέα το ίδιο πρόγραμμα να επαναληφθεί σε κάποιο «ανοικτό» χώρο το καλοκαίρι;
Ιδιαιτέρως ενδιαφέρουσες και οι διασκευές των έργων και ασφαλώς καθόλου εύκολη υπόθεση.
Στο σύνολο συμμετείχαν οι κιθαριστές:
(σ.σ. τα ονόματα αναφέρονται με αλφαβητική σειρά, όπως και στο πρόγραμμα)
Κωνσταντίνος Αναπολιτάνος,
Άγγελος Θεοδωράκης,
Εύη Καίσαρη,
Χάρης Καμπύλης,
Σταύρος Κουδουνάς
Χρυσούλα Λεβίτη
Νίκος Μανιταράς
Τριαντάφυλλος Μπαταργιάς
Κωνσταντίνα Ντοκούζη
Βλάσης Παπαδόπουλος
Δημήτρης Παππάς
Μαρία Πέγκα
Γιώργος Τοσικιάν.
Η συναυλία βαίνει προς το τέλος της
ΥΓ. Όλα καλά εντός του ωδείου. Αλλά εκτός; Μια κλούβα με ματ απ’ έξω (ευτυχώς όχι επί το έργον), δίκυκλα παρκαρισμένα στα πεζοδρόμια, μποτιλιάρισμα στο φανάρι, κορναρίσματα, φωνές, θόρυβος, θόρυβος, θόρυβος παντού…
Εντός του Ωδείου (και εντός μας) οι κιθάρες «έσπασαν» την ατμόσφαιρα του γκρίζου. Εκτός, το «γκρίζο» δεν είναι ορατό, είναι όμως αισθητό. Και δεν υπάρχει η μουσική για να το «σπάσει»…
Τίνα Βαρουχάκη
varouchaki@gmail.com
Μάϊος 2013