2ο ΦΕΣΤΙΒΑΛ ΚΙΘΑΡΑΣ ΚΑΡΔΙΤΣΑΣ: Aντανακλάσεις ταλέντων στη λίμνη Πλαστήρα (της Τίνας Βαρουχάκη)

2ο ΦΕΣΤΙΒΑΛ ΚΙΘΑΡΑΣ ΚΑΡΔΙΤΣΑΣ
Aντανακλάσεις ταλέντων στη λίμνη Πλαστήρα

Αν το 1^ο  Φεστιβάλ κιθάρας Καρδίτσας το 2013  «ηχούσε» ως ενδιαφέρον, η διοργάνωση του 2^ου  στη μαγευτική λίμνη Πλαστήρα, 4-6 Ιουλίου, επιβεβαίωσε εμπράκτως τους αρχικούς ισχυρισμούς για μια «πολλά υποσχόμενη» διοργάνωση. Χαρακτηριστικό ως προς αυτό, είναι το γεγονός ότι  δεν ήταν λίγοι εκείνοι που είτε ευχήθηκαν, είτε διέβλεψαν πως τόσο από καλλιτεχνικής, όσο και από οργανωτικής άποψης, πληροί τις προϋποθέσεις για να εξελιχθεί σε θεσμό.
Με την αρωγή αφενός του Προέδρου του Συλλόγου Ελλήνων Κιθαριστών  κ Στέλιου Γκόλγκαρη και αφετέρου του Ωδείου Καρδίτσας «Νίκος Ευθυμιάδης», το πρόγραμμα του 2^ο Φεστιβάλ Κιθάρας Καρδίτσας σχεδιάστηκε υπό την Καλλιτεχνική Διεύθυνση δυο προσωπικοτήτων με αξιοσημείωτη προσφορά στη χώρο της κιθάρας: του σολίστ  Στέλιου Μούστου, γνωστού όχι μόνο ως  σημαντικού δασκάλου, αλλά και ως εξαιρετικού παραγωγού του «τρίτου προγράμματος», καθώς και του επίσης σολίστ και δασκάλου, Βασίλη Καναρά.

Άποψη της υπέροχης λίμνης Πλαστήρα από το ξενοδοχείο

Η διοργάνωση ήταν  ιδιαιτέρως προσεγμένη. Παρά το γεγονός ότι η επίσημη έναρξη του Φεστιβάλ ήταν το βράδυ της 4^ης Ιουλίου, ήδη από το μεσημέρι της ίδιας μέρας, οι διοργανωτές είχαν μεριμνήσει να υπάρχει πούλμαν δίπλα στο σταθμό του τρένου που μεταφέρει τους συμμετέχοντες στη λίμνη Πλαστήρα και μάλιστα υποδέχθηκαν το πρώτο (και μάλλον μεγαλύτερο πληθυσμιακά) «κύμα» αφιχθέντων.
Μετά από μια διαδρομή περίπου τριών τετάρτων σε έναν «επίγειο Παράδεισο», οι συμμετέχοντες (μαθητές και καθηγητές) έφθασαν  στο πολύ οργανωμένο και πολυτελές ξενοδοχείο  «NEVROS HOTEL» και τους γύρω ξενώνες. Λίγη ώρα αργότερα,  ήταν κατανεμημένοι στα τραπέζια της βεράντας του ξενοδοχείου με θέα τη Λίμνη! Συστάσεις, χωρίς τυπικότητες, χαλαρότητα και καλή διάθεση-κλίμα που διατηρήθηκε καθ΄όλη τη διάρκεια της  διοργάνωσης.
Ο «κενός» χρόνος ανάμεσα στο γεύμα και την επίσημη έναρξη του Φεστιβάλ προοριζόταν για μελέτη. Οι ήχοι της φύσης «διανθίστηκαν»  με τον ήχο από κιθάρες, δημιουργώντας μια ακόμη πιο μαγευτική ατμόσφαιρα.
Αργά το απόγευμα άρχισαν  οι προετοιμασίες για την εναρκτήρια συναυλία του Φεστιβάλ. Η μεγάλη έκπληξη ήταν ότι η συναυλία έγινε δίπλα στην πισίνα με θέα τη λίμνη Πλαστήρα! Κατά την προετοιμασία «υπεύθυνοι» και μη, προσπαθούσαν να λύσουν κάθε πρόβλημα για να κυλίσει ομαλά η βραδιά: «κλείστε το σιντριβάνι της πισίνας», «κλείστε τη μουσική», «φέρτε βάθρο», «δοκιμάστε το μικρόφωνο», ένα, δυο, ένα … Άνθρωποι πηγαινοέρχονται νευρικά, υπάρχει ένταση, αλλά όχι εκνευρισμός. Ωχ! δεν είναι επαρκής ο φωτισμός, αλλά δεν πειράζει είναι πιο ρομαντικά…

Περιμένοντας την επίσημη έναρξη του Φεστιβάλ


Η ΕΠΙΣΗΜΗ ΕΝΑΡΞΗ

Η ώρα πλησίαζε 21.00. Μαθητές, καθηγητές και σολίστ ήταν ήδη συγκεντρωμένοι. Άλλοι κάθονταν στις καρέκλες, ενώ άλλοι προτίμησαν  μια πιο χαλαρή ατμόσφαιρα, καθήμενοι στα καναπεδάκια και τις πολυθρόνες του μπαρ που είναι ακριβώς δίπλα στην πισίνα και ανέτως μπορούσαν να παρακολουθήσουν από εκεί τη συναυλία. Τα φώτα χαμήλωσαν και ο Πρόεδρος της Ένωσης Ελλήνων Κιθαριστών, Στέλιος Γκόλγκαρης,  ανέβηκε στο βήμα. «Σας καλωσορίζουμε στην έναρξη του 2^ου «Φεστιβάλ Κιθάρας Καρδίτσας, σας ευχαριστούμε όλους ανεξαιρέτως για τη συμμετοχή σας, τη συμπαράσταση και τη βοήθεια. Πραγματικά είμαστε ευτυχισμένοι από τις συμμετοχές των μελών μας και βέβαια από τους εκλεκτούς προσκεκλημένους μας» είπε μεταξύ άλλων  ο κ Γκόλγκαρης και κάλεσε αμέσως μετά στο βήμα τον Καλλιτεχνικό Διευθυντή του Ωδείου Καρδίτσας, κ Νίκο Ευθυμιάδη: «…πάνω απ΄ όλα θα ήθελα να είναι μια καρποφόρα συμμετοχή τόσο από εκπαιδευτικής πλευράς, όσο και από καλλιτεχνικής. Για μας από την πλευρά της Καρδίτσας, είναι ιδιαίτερη χαρά που το φεστιβάλ γίνεται εδώ και πιστεύουμε αυτός ο θεσμός να δυναμώσει, να στεριώσει και αν συμφωνείτε και εσείς να τον καθιερώσουμε ως ένα μεγάλο κιθαριστικό γεγονός της Ελλάδος» ανέφερε μεταξύ άλλων ο κ Ευθυμιάδης, ο οποίος με την ιδιότητά του ως καλλιτεχνικού διευθυντή  του διεθνούς Φεστιβάλ Καρδίτσας πρότεινε να καθιερωθεί ο νικητής του Φεστιβάλ Καρδίτσας να δίνει ρεσιτάλ και  στο Διεθνές Φεστιβάλ Καρδίτσας-«ένα Φεστιβάλ που ξεκίνησε από το 1982 επί Μ. Μερκούρη και συνεχίζει μέχρι σήμερα πιστεύοντας ότι είναι ένα πολύ σοβαρό, αξιόπιστο πολιτιστικό γεγονός της περιοχής» υπογράμμισε μεταξύ άλλων ο κ Ευθυμιάδης ευχόμενος καλή επιτυχία στη διοργάνωση.
Στη συνέχεια, ο κ Γκόλγκαρης προλόγισε  τον καλλιτεχνικό διευθυντή  Βασίλη Καναρά, ο οποίος έδωσε έναν αισιόδοξο τόνο στη συναυλία, ερμηνεύοντας το έργο του Ástor Piazzolla “Chiquilin de Bachin”. Στη σκηνή, τον διαδέχθηκε ο  σολίστ Μιχάλης Κονταξάκης, ο οποίος επέλεξε το έργο του καθηγητή του στην Ακαδημία “R. Shcumann”,  Joaquín Clerch  “En Volos”. Αμέσως μετά, ο σολίστ Γιάννης Ανδρόνογλου, καλλιτεχνικός διευθυντής του Δημοτικού Ωδείου Γιαννιτσών, ερμήνευσε μια πολύ ενδιαφέρουσα δική του σύνθεση «Fantasia on a Thracian folksong» (Zonaradikos), η οποία έγινε δεκτή με ενθουσιασμό από το κοινό. Ο γνωστός τόσο ως δάσκαλος, όσο και από τις συνεργασίες του με καταξιωμένους συνθέτες, Γιώργος Μπεχλιβάνογλου, που ακολούθησε στη συνέχεια, ερμήνευσε το «tango nο 3» του Leo Brower πάνω σε ένα θέμα του Astor Piazzolla. Στη συνέχεια τα μέλη του εξαίρετου και πολύ δραστήριου “fuego guitar trio” (Roland Hoffmann, Άγγελος Μπότσης, Μιχάλης Σουρβίνος)  πρωτοτύπησαν ερμηνεύοντας  το έργο του  Maximo Diego Pujol  “Fin de siglo” (το τέλος του αιώνα) για τρείς κιθάρες.  Σε κλίμα φλαμένκο μας «ταξίδεψε» ένα επίσης ενδιαφέρον trio (χωρίς ονομασία) τα μέλη του οποίου κατάγονται από την περιοχή των Τρικάλων. Πρόκειται για τους: Δημήτρη Μπάρδα,  Σπύρο Τσιώλη και  Σωτήρη Μπόντο, οι οποίοι έπαιξαν μια μπουλερία. Η βραδιά έκλεισε στο ίδιο κλίμα, με ένα έργο του καταξιωμένου σολίστ Φλεμάνκο, Χρήστου Τζιφάκι, ο οποίος ερμήνευσε μια μπουλερία, που αποτελούσε δική του σύνθεση.

Μετά τη λήξη της συναυλίας, σολίστ και ακροατές, προσκλήθηκαν να γευματίσουν όλοι μαζί στη μεγάλη βεράντα του ξενοδοχείου. Μα τίποτε δεν ήταν «αυστηρά» σχεδιασμένο:  τελείως αυθόρμητα οι κιθαριστές του τρίο από την περιοχή των Τρικάλων  μαζί με τον Χρήστο Τζιφάκι και τον Γιάννη Ανδρόνογλου,  άρχισαν να παίζουν  φλαμένκο μελωδίες δίπλα στην πισίνα και κάποιες παρέες (αγνοώντας το φαγητό) παρέμειναν εκεί για να θαυμάσουν σπάνιους, δεξιοτεχνικούς,  αυτοσχεδιασμούς.

Αυτοσχεδιασμοί Φλαμένκο μετά τη λήξη της επίσημης συναυλίας

 

ΜΑΘΗΜΑΤΑ

Το πρωί του Σαββάτου η μέρα ξεκίνησε με μαθήματα. Μια ακόμη πρωτοτυπία του Φεστιβάλ ήταν ότι αυτά δεν γίνονταν μόνο σε κλειστές αίθουσες, αλλά σε διάφορους χώρους εντός ή εκτός ξενοδοχείου.

Ο Βασίλης Καναράς επέλεξε να κάνει μαθήματα κάτω από ένα τεράστιο δέντρο που βρισκόταν πολύ κοντά στην είσοδο του ξενοδοχείου

Ο Γιώργος Μπεχλιβάνογλου  και ο Μιχάλης Σουρβίνος, επέλεξαν τη βεράντα του ξενοδοχείου με την υπέροχη θέα στη λίμνη Πλαστήρα.

Ο Σοφία Σαμούρκα έκανε μάθημα στην ευρύχωρη βεράντα ενός κοντινού ξενώνα, επίσης με θέα τη λίμνη Πλαστήρα. 

Ο Άγγελος Μπότσης έκανε μάθημα σε υπαίθριο χώρο δίπλα στην πισίνα του ξενοδοχείου…

Στα Σεμινάρια του Φεστιβάλ  εκτός από τους σολίστ που προαναφέραμε, δίδαξαν οι καταξιωμένοι σολίστ και καθηγητές:  Ιάκωβος Κολανιάν, Στέλιος Μούστος, Χρήστος Τζιφάκις, Γιάννης Ανδρόνογλου, Τάσος Δέλιος, Γιώργος Κλαμπατσέας και Αντώνης Μυτακίδης.  
Δεδομένου ότι τα μαθήματα γίνονταν παράλληλα, δεν μπορούσαμε εκ των πραγμάτων να τα παρακολουθήσουμε όλα. Η γενική μας εντύπωση είναι ότι οι διδάσκοντες «έδωσαν ψυχή» για ένα όσο γινόταν πιο «αποδοτικό» μάθημα,  χωρίς όμως την παραμικρή πρόθεση καλλιέργειας κλίματος ανταγωνισμού μεταξύ των μαθητών.
Παρακολουθώντας «αποσπάσματα» μαθημάτων,  «κρατήσαμε» ορισμένες λέξεις ή σκέψεις που μας τράβηξαν το ενδιαφέρον-βεβαίως από μια αμιγώς υποκειμενική σκοπιά. Για παράδειγμα, κρατήσαμε μια φράση  καθηγήτριας προς μαθητή για να παίζει πιο «χρωματισμένα»: «…είναι σαν να διαβάζεις ένα ποίημα άχρωμα! Το πιο ωραίο ποίημα του κόσμου να είναι δεν θα το καταλάβει κανείς»!

 

ΣΥΝΑΥΛΙΕΣ

Ο Χριστόδουλος Μπενετάτος, που είχε λάβει  το πρώτο βραβείο  στο 1^ο Φεστιβάλ Κιθάρας Καρδίτσας

Ο διακεκριμένος με το 1^ο Βραβείο στο διαγωνισμό που έγινε στο πλαίσιο του 1^ου Φεστιβάλ Κιθάρας Καρδίτσας, στην κατηγορία «σολίστ», Χριστόδουλος Μπενετάτος, φοιτητής στο Ε.Μ.Π. με πολλά βραβεία κλασικής κιθάρας, εντυπωσίασε με το ρεσιτάλ του το πρωί του Σαββάτου με έργα Leo Brouwer, Domenico Scarlatti, Ástor Piazzolla, Joaquín Turina, Assad κ.ά.
Αμέσως μετά, ακολούθησε το εξαιρετικό ρεσιτάλ φλαμένκο κιθάρας από «έναν θρύλο του Φλαμένκο» όπως τον χαρακτήρισε ο Στέλιος Γκόλγκαρης, τον σολίστ Χρήστο Τζιφάκι. Ο ίδιος με σπάνια και ειλικρινή σεμνότητα, δεν ανέφερε τίποτε για τον ίδιο, αλλά με αφορμή το ρεσιτάλ του νεαρού Μπενετάτου που είχε προηγηθεί, εξήρε το έργο των νέων ανερχόμενων σολίστ. Στη συνέχεια, έδωσε ένα ρεσιτάλ που το κοινό θαύμασε ιδιαιτέρως απολαμβάνοντας έργα Chick Corea, θέματα από παλιές ηχογραφήσεις του Paco de Lucia, αλλά και αποσπάσματα από το  κονσέρτο του ίδιου του Χρήστου Τζιφάκι, με τίτλο: “Flamenco Alchemy” που έχει παρουσιαστεί  στο Μ.Μ.Α.,  καθώς και στο πλαίσιο  φεστιβάλ.

Ο Σολίστ Χρήστος Τζιφάκις κατά τη διάρκεια της συναυλίας του στο πλαίσιο του 2^ου Φεστιβάλ Κιθάρας Καρδίτσας

Το απόγευμα της ίδιας μέρας, οι συμμετέχοντες του 2^ου Φεστιβάλ Κιθάρας Καρδίτσας,  είχαν την ευκαιρία να ακούσουν και την εξίσου ενδιαφέρουσα διάλεξη του Χρήστου Τζιφάκι  για τη μουσική και την κιθάρα Φλαμένκο, όπου ο ομιλών, δόμησε την ομιλία του αναλύοντας  «τη βασική γνώση της τεχνικής» και «τη βασική γνώση της φόρμας» του φλαμένκο. «Έχει να δώσει πολλά η  μελέτη του φλαμένκο. Δεν είναι απαραίτητο κάποιος να παίξει φλαμένκο, αλλά όμως οι τεχνικές του  θα βοηθήσουν τον κλασικό κιθαρίστα να λύσει ορισμένα προβλήματα  και κυρίως όσον αφορά το δεξί χέρι, να επεκτείνει την γκάμα της κινησιολογίας του» είπε μεταξύ άλλων ο Χρήστος Τζιφάκις, προσθέτοντας εμφατικά: «Η βασική γνώση της φόρμας του φλαμένκο, θα βοηθήσει τον κλασικό κιθαρίστα να καταλάβει πολλά πράγματα όταν ερμηνεύει Ισπανούς συνθέτες».
Ο Χρήστος Τζιφάκις συνόδευσε τη διάλεξη με παραδείγματα από τεχνικές φλαμένκο που έπαιξε ο ίδιος με την κιθάρα του, «μαγνητίζοντας» το κοινό και απαντώντας με ιδιαίτερη προθυμία σε  «βροχή»…  ερωτήσεων.  

Ο Χρήστος Τζιφάκις στο πλαίσιο της διάλεξής του για την κιθάρα Φλαμένκο

Ο Σεβασμιότατος Μητροπολίτης Θεσσαλιώτιδος και Φαναριοφερσάλων Κύριλλος

Με επισημότητα πραγματοποιήθηκαν και οι συναυλίες το βράδυ του Σαββάτου, 5 Ιουλίου, όπου παραβρέθηκε, μεταξύ άλλων, ο Σεβασμιότατος Μητροπολίτης Θεσσαλιώτιδος και Φαναριοφερσάλων Κύριλλος. Το φεστιβάλ τίμησαν επίσης με την παρουσία τους  ο Καλλιτεχνικός Διευθυντής του Διεθνούς Φεστιβάλ Κιθάρας Καρδίτσας, Νίκος Ευθυμιάδης, ο Καλλιτεχνικός Διευθυντής  του Φεστιβάλ Κιθάρας Θράκης, Δημήτρης Σβυντρίδης  και πολλοί επίσημοι των Δημοτικών Αρχών της περιοχής και της Περιφέρειας.
Το συναυλιακό πρόγραμμα του Σαββάτου ξεκίνησε με το ρεσιτάλ του σολίστ, Γιάννη Ανδρόνογλου με έργα των Joaquín Rodrigo, “Un tiempofueItalicafamosa”, Carlo Domeniconi “Koyunbaba» (suite op. 19) και διασκευές του ιδίου πάνω σε θέματα από τη Θράκη από την οποία κατάγεται, όπως είπε συγκινημένος προλογίζοντας τη συναυλία του. Έτσι, το κοινό επιφύλαξε ενθουσιώδη υποδοχή σε άγνωστα  έργα όπως: “Travelling” “Fantasia on a Thracian folksong”, “Mandilatos Impressions” και “παραλλαγές πάνω σε ένα θέμα της Ανατολής”, (το οποίο όπως ανέφερε ο σολίστ, είναι  παραδοσιακό τούρκικο τραγούδι που σε ελεύθερη μετάφραση λέγεται «μακρύς και δύσκολος δρόμος»).

 

Η  συναυλία του  “Fuego Guitar Trio” δίπλα στην πισίνα του ξενοδοχείου με θέα τη λίμνη Πλαστήρα

Ακολούθησε η ωραιότατη συναυλία του  “Fuego Guitar Trio” με τους σολίστ, Μιχάλη Σουρβίνο, Άγγελο Μπότση και Roland Hoffmann. Η συναυλία ξεκίνησε με J.S.Bach και συγκεκριμένα  με μια δική τους διασκευή  του Brandenburg concerto Nr.6: 2ο καi 3ο μερος- για την οποία έχουν αποσπάσει βραβείο  στο διαγωνισμό μουσικής δωματίου του Aschaffenburg στη Γερμανία, για την καλύτερη μεταγραφή και ερμηνεία . Επίσης μας χάρισαν υπέροχες ερμηνείες έργων των  I.Albeniz «Aragon», A.Piazzolla «Invierno Porteno» και R. Gnattali “Valsa” και  “Corta Jaca”.

Μια αναμνηστική φωτογραφία των μελών του Fuego Guitar Trio με τον Χρήστο Τζιφάκι και στον Στέλιο Γκόλγκαρη μετά το τέλος της συναυλίας του trio.

Την Κυριακή παρακολουθήσαμε  τις δυο τελευταίες συναυλίες που διοργανώθηκαν  στο πλαίσιο αυτού του Φεστιβάλ. Ο   καταξιωμένος  σολίστ κιθάρας,  Μιχάλης Κονταξάκης,   μας «ταξίδεψε» με τη «Mallorca»  του I.Albéniz. Στη συνέχεια απολαύσαμε τη «Sonatina Meridional» του  M.M.Ponce και το «επίσημο» πρόγραμμα ολοκληρώθηκε με τη  Sonata του  A.José ένα έργο με ισχυρό συμβολισμό[1]. Εκτός προγράμματος, ο σολίστ μας έδωσε την ευκαιρία να απολαύσουμε την ωραιότατη πόλκα του F.Tarrega, «Rosita».  
Ο κύκλος των συναυλιών  ολοκληρώθηκε με το ρεσιτάλ του  καταξιωμένου εντός και εκτός συνόρων σολίστ Ιάκωβου Κολανιάν, με πολλά βραβεία μεταξύ άλλων και  από την Κυβέρνηση της Αρμενίας για την προσφορά του στη μουσική,  καθώς και με  πλούσια δισκογραφία, όπως άλλωστε τόνισε προλογίζοντας την αποχαιρετιστήρια αυτή συναυλία, ο Στ. Γκόλγκαρης. Ο κ Κολανιάν, αφού συνεχάρη με εγκαρδιότητα τους διοργανωτές,  ευχήθηκε  το φεστιβάλ   «να γίνει θεσμός και να αποτελέσει ένα κοινό σημείο αναφοράς για όλο τον κιθαριστικό κόσμο». 
Το ρεσιτάλ ξεκίνησε με το υπέροχο, όσο και υψηλοτάτων δεξιοτεχνικών απαιτήσεων έργο του J.S. Bach (Prelude, Fugue and Allegro in E-flat major, BWV 998). Στη συνέχεια ο κ Κολανιάν, ερμήνευσε το έργο “Rossiniana” N.1 op.119, του Mauro Giuliani . Το πολύ ενδιαφέρον ρεσιτάλ του, ολοκληρώθηκε με το έργο  του  Nuccio D’Angelo, “Due Canzoni Lidie”.
Κλείνοντας το «κεφάλαιο» των συναυλιών, αξίζει να σημειωθεί ότι οι διοργανωτές χάρισαν σε όλους τους συμμετέχοντες σολίστ αντίγραφα έργων που είχε φιλοτεχνήσει ο γνωστός Καρδιτσιώτης ζωγράφος, Δημήτρης Γιολδάσης (1897 – 1993).

 

ΕΚΘΕΣΕΙΣ ΚΙΘΑΡΑΣ

Ένα εξίσου ενδιαφέρον «κεφάλαιο» του φεστιβάλ ήταν οι εκθέσεις από χειροποίητες κιθάρες.
Ο Γιώργος Μπεχλιβάνογλου και ο συνεργάτης του Γιώργος Αναγνωστόπουλος παρουσίασαν την «ταξιδιωτική» κιθάρα που κατασκευάζουν με την ονομασία (“moov travel guitar”)[2] . Παρουσίασαν αναλυτικά τόσο τον τρόπο συναρμολόγησης της κιθάρας (η οποία  διπλώνει σε σχήμα μικρότερο από βιολιού), όσο και γενικότερα τον τρόπο κατασκευής της. Στο πλαίσιο της παρουσίασης, δόθηκε η ευκαιρία σε όλους όσοι επιθυμούσαν να  δοκιμάσουν να παίξουν με αυτή είτε με το φυσικό της ήχο, είτε συνδέοντάς τη με ενισχυτή.

Ο Γιώργος Μπεχλιβάνογλου παρουσιάζει τη “moov travel guitar”

Το απόγευμα του Σαββάτου στον ίδιο χώρο, διοργανώθηκε και η  έκθεση με τις κιθάρες από τους γνωστούς κατασκευαστές Γιώργο Παντελιά και Γαβριήλ Παυλίδη.

 

ΔΙΑΓΩΝΙΣΜΟΙ

Ο κύκλος των διαγωνισμών ξεκίνησε με τα μουσικά σύνολα.

1^ο βραβείο στο διαγωνισμό των συνόλων κέρδισε, το Κιθαριστικό Σύνολο του Καθηγητή Στέλιου Μούστου

Με το 2^ο βραβείο διακρίθηκε το Κιθαριστικό Σύνολο «ΝΙ.ΡΕ. κιθάρες» του Δημοτικού Ωδείου Νίκαιας ΑΓ. Ι. Ρέντη,  με την καθοδήγηση του Καθηγητή κ Αντώνη Μυτακίδη.
Το Γ΄ Βραβείο έλαβε  το Κιθαριστικό Σύνολο του Μουσικού Σχολείου Στατίστης  με την Καθηγητή τον κ. Στέλιο Καραγιαννίδη.
Ά Έπαινο κέρδισε το Κιθαριστικό Σύνολο «ΚΟΡΥΒΑΝΤΕΣ», αποτελούμενο από πολύ μικρής ηλικίας μαθητές, οι οποίοι μας εντυπωσίασαν με τη μουσικότητα τους  και με το πόσο συγχρονισμένα έπαιζαν, υπό την καθοδήγηση του Καθηγητή τους, κ Βασίλη Καναρά.

ΔΙΑΓΩΝΙΣΜΟΙ ΗΛΙΚΙΑΚΗΣ ΚΑΤΗΓΟΡΙΑΣ ΕΩΣ 13 ΕΤΩΝ

Ο μικρός κιθαριστής Αθανάσιος Τζανετάκης

Εξαιρετικές και πέρα από κάθε προσδοκία ήταν οι επιδόσεις των μαθητών αυτής της ηλικιακής ομάδας.« Είμαστε πολύ χαρούμενοι γιατί το  επίπεδο ήταν πάρα πολύ υψηλό. Ανεβαίνει συνεχώς το επίπεδο σε αυτή την κατηγορία στην Ελλάδα. Συγχαρητήρια στα παιδιά, στους γονείς και στους δασκάλους τους» ανέφερε μετά την ολοκλήρωση του διαγωνισμού ηλικιακής ομάδας έως 13 ετών, ο καλλιτεχνικός διευθυντής του Φεστιβάλ και Πρόεδρος της επιτροπής σε αυτή την ηλικιακή ομάδα, Στέλιος Μούστος.
Το 1^ο βραβείο, απονεμήθηκε στον Αθανάσιο Τζανετάκη. Ο 13χρονος, ο οποίος θα πάει στη Β΄ Γυμνασίου,  εντυπωσίασε κοινό και επιτροπή ερμηνεύοντας το έργο του Carlo Domeniconi, Koyunbaba suite op. 19.
Με το 2^ο βραβείο, διακρίθηκε ο  Φίλιππος Μανωλούδης
Το 3^ο βραβείο, κέρδισε ο  Γεώργιος Παττακός. 
Ο 1^ος έπαινος απονεμήθηκε στη Χρυσοβαλλάντια Δρούγκα, ο  2^ος έπαινος  στον Αλέξανδρο Αραπάκη και ο 3^ος έπαινος στον Σταύρο Τσίκνα.

ΗΛΙΚΙΑΚΗ ΚΑΤΗΓΟΡΙΑ 13 ΕΩΣ 17 ΕΤΩΝ

Ιδιαιτέρως υψηλό ήταν το επίπεδο των συμμετεχόντων και σε αυτή την ηλικιακή ομάδα και ενδιαφέρον παραμένει ότι διακρίθηκαν και δυο μαθητές που έλαβαν βραβεία και στην προηγούμενη κατηγορία.

Ο Μιχάλης Σουρβίνος με τους διακεκριμένους με 1^ο βραβείο  μαθητές του, Καρυώτη Αικατερίνη και Αλέξανδρο Μπενετάτο

«Και σε αυτή την κατηγορία το επίπεδο ήταν πολύ υψηλό. Υπάρχουν παιδιά καταπληκτικά που θα γίνουν πολύ σπουδαίοι κιθαρίστες στο μέλλον είμαι σίγουρος»  ανέφερε ο Καλλιτεχνικός Διευθυντής του Φεστιβάλ, Βασίλης Καναράς πριν την ανακοίνωση των αποτελεσμάτων.
Το 1^ο βραβείο (μια κιθάρα αξίας 300,00 ευρώ του Μουσικού Οίκου Ανδρομηδά) απονεμήθηκε  στον Αλέξανδρο Μπενετάτο.
Με  το 2^ο Βραβείο διακρίθηκε ο Άγγελος Πλεύρης, ενώ 3^ο βραβείο έλαβε ο διακεκριμένος με 1^ο βραβείο στην προηγούμενη ηλικιακή ομάδα,  Αθανάσιος Τζανετάκης.     

Με επαίνους διακρίθηκαν οι: Φίλιππος Μανωλούδης (1^ος έπαινος σε αυτή την κατηγορία και 2^ο βραβείο στην προηγούμενη) Κωνσταντίνος Γκούτης και Άγγελος Κυριακόπουλος (που «μοιράστηκαν» τον 2^ο έπαινο καθότι ισοβάθμισαν) και ο 3^ος έπαινος απονεμήθηκε στον Γιάννο Καμσίολα.

Οι τρείς βραβευθέντες στην κατηγορία «σολίστ ανεξαρτήτως ηλικίας» : Αικατερίνη Καρυώτη (1^ο ΄Βραβείο), Δημήτρης Σουκαράς (2^ο ΄Βραβείο) και  Παύλος Κλεόπας (3^ο ΄Βραβείο).

Πριν την ανακοίνωση των βραβείων στην κατηγορία σολίστ, ο κ Κολανιάν ως Πρόεδρος της επιτροπής εκ μέρους όλων των μελών, πήρε το λόγο. Αφού επαίνεσε όλους τους συμμετέχοντες για το πολύ υψηλό επίπεδο, υπογραμμίζοντας ότι υπήρχε απόλυτη ομοφωνία μεταξύ των μελών της επιτροπής, παρατήρησε: «Τα βραβεία στη μουσική και τη ζωή τα δίνει το κοινό». Σε άλλο δε σημείο της σύντομης (πλην όμως παιδαγωγικά χρήσιμης) τοποθέτησής του, ανέφερε: «Για τα παιδιά που δεν διακρίθηκαν να μην το «βάλουν κάτω». Ο θεσμός αυτός θα ανθίσει και θα θριαμβεύσει  και μπορείτε και του χρόνου ή και αργότερα να προσπαθήσετε».
 Επίσης στο σημείο αυτό παρενέβη και ο κ Ανδρόνολγου, επίσης μέλος της επιτροπής, λέγοντας: «το ποιος θα κάνει καριέρα και ποιος όχι είναι άσχετο με το ποιος παίρνει βραβείο  σε έναν διαγωνισμό».

Στον διαγωνισμό ανεξαρτήτου ηλικίας με το 1^ο  βραβείο διακρίθηκε η Αικατερίνη Καρυώτη, η οποία πραγματικά μας εντυπωσίασε με την υψηλή δεξιοτεχνία και την ευαισθησία της ερμηνείας της. Το βραβείο ήταν μια Κιθάρα αξίας 1.500 ευρώ του Έλληνα κατασκευαστή Γαβριήλ Παυλίδη, καθώς και προσκλήσεις να συμμετάσχει ως σολίστ, στις ακόλουθες διοργανώσεις: «32^ο ΔΙΕΘΝΕΣ ΦΕΣΤΙΒΑΛ ΚΑΡΔΙΤΣΑΣ», «2^ο ΦΕΣΤΙΒΑΛ ΚΙΘΑΡΑΣ ΘΡΑΚΗΣ» «ΠΑΝΕΥΡΩΠΑΪΚΟ ΔΙΑΓΩΝΙΣΜΟ ΝΕΩΝ ΜΟΥΣΙΚΩΝ CASTELLAMARE DI STAMPIA» στην ΝΑΠΟΛΗ της ΙΤΑΛΙΑΣ και ασφαλώς, όπως συνηθίζεται, στο ίδιο Φεστιβάλ  την επόμενη χρονιά.

Ιδιαίτερη αίσθηση προκάλεσαν με την υψηλή τους δεξιοτεχνία και οι υπόλοιποι δυο σολίστ που διακρίθηκαν σε αυτή την κατηγορία, Δημήτρης Σουκαράς (2^ο βραβείο) και Παύλος Κλεώπας  (3^ο Βραβείο).

Σε αυτή την κατηγορία, όπου το επίπεδο ήταν πραγματικά πολύ υψηλό, 1^ο έπαινο έλαβε ο Ιωάννης Μητρούσης, 2^ο έπαινο ο Δημήτριος Κωστόπουλος  και 3^ο έπαινο, ο Δημήτριος Ρέτικας.

Κερδισμένοι αυτής της διοργάνωσης δεν ήταν μόνον εκείνοι που έφυγαν από το 2^ο Φεστιβάλ Κιθάρας Καρδίτσας με  βραβείο ή  έπαινο.

Κερδισμένοι ήταν όσοι επέστρεψαν με χρήσιμες συμβουλές, «τονωμένο ηθικό», ευχάριστες αναμνήσεις, καινούριες εικόνες, νέα ακούσματα, νέες παρτιτούρες, νέες γνωριμίες, νέα τηλέφωνα και διευθύνσεις στο κινητό και τελευταίο- αλλά όχι λιγότερο σημαντικό: πολλές μαγευτικές φωτογραφίες!

…«Βλέπετε τι ζεστό κλίμα υπάρχει;» μου είπε κάποια στιγμή εν μέσω των εκδηλώσεων  του Φεστιβάλ  ο κ Γκόλγκαρης, γεμάτος περηφάνια. Είχε δίκιο. Υπήρχε μια πολύ φιλική ατμόσφαιρα χωρίς ίχνος ανταγωνισμού – κάτι που διατηρήθηκε ως και την τελευταία στιγμή.
Πριν τους αποχαιρετίσω, το πρωί της Δευτέρας, όταν πλέον το Φεστιβάλ είχε τελειώσει, έβγαλα μια  παρέα παιδιών  αναμνηστική φωτογραφία. Το ειλικρινώς φιλικό και παρεϊστικο κλίμα που αποτυπώνεται στη φωτογραφία είναι εξίσου σημαντικό με  την αδιαμφισβήτητη  ποιότητα  αυτής της διοργάνωσης.

Τίνα Βαρουχάκη
varouchaki@gmail.com 
Σεπτέμβριος 2014

Τεχνική επιμέλεια σελίδας Κώστας Γρηγορέας 

---

[1] Η σονάτα είναι γραμμένη το 1933, περίπου τρία χρόνια  πριν τη σύλληψη και δολοφονία του συνθέτη από τους φασίστες στον Ισπανικό Εμφύλιο, στις 8 Οκτωβρίου 1936

[2] https://www.facebook.com/MoovTravelGuitar