ΓΙΑ ΤΟΝ JULIAN BREAM
(15/7/1933 -14/8/2020)
Ο Julian Bream ήταν από τα πρώτα ονόματα των κιθαριστών που έμαθα όσο μαθήτευα στον κόσμο της κιθάρας και οι δίσκοι του έπαιξαν μεγάλο ρόλο στην αισθητική μου διάπλαση, σε μια εποχή όπου οι ακροάσεις από δίσκους βινυλίου ήταν λίγες και ακουγόντουσαν σπανίως και μόνο από τους ενδιαφερόμενους του κλασικού αυτού οργάνου.
Έτσι, ο Julian Bream ήταν ο δικός μας… ήρωας των εφηβικών και νεανικών μας χρόνων. Οι ερμηνευτικές του δυνατότητες ήταν πάντα τολμηρές και συναρπαστικές. Ήταν αναμφισβήτητα ένα ανήσυχο πνεύμα του ’60, ’70, ’80, ’90, παράδειγμα ρηξικέλευθων ερμηνειών που όμως υπήρξαν «εγκλωβισμένες» στα δίχτυα τής Σεγκοβιακής παγκόσμιας παρουσίας και παντοδυναμίας.
Οι δίσκοι, τα ρεσιτάλ και τα σεμινάριά του ανά τον κόσμο, ήταν συνυφασμένα με νεοτερισμούς, σύγχρονο πνεύμα και πρωτοποριακές επιλογές, αποτεινόμενος σε ένα κοινό το οποίο συνεχώς ανανέωνε τις απαιτήσεις του, τόσο στο εκτελεστικό, όσο και στο ερμηνευτικό πεδίο.
Από τους Βρετανούς Gentlemen με το χαρακτηριστικό ύφος και ταμπεραμέντο, με το αγγλικό χιούμορ, το καπέλο και την πίπα του, εξελίχθηκε σε σπουδαία προσωπικότητα παγκόσμιας εμβέλειας.
Έφυγε κι αυτός προς τους άγνωστους τόπους, αφού πρώτα μας έδειξε σύγχρονους δρόμους, επηρεάζοντας τόσες γενιές σε πιο σύγχρονες μουσικές σκέψεις.
Βάζω κι εγώ ένα λουλούδι στο χώμα που θα τον σκεπάσει…
Νότης Μαυρουδής
Διευθυντής του TaR
(14/8/2020)
